laatste dag :-(

helaas helaas, de laatste dag is alweer aangebroken..
paps is nog een klein beetje aan het inpakken en hij maakt ons hiermee wakker :-)
jaja, daar is hij goed in.
Wanneer een reisdag aanbreekt en meestal ook ervoor, is hij behoorlijk gestressed en we kunnen de klok er dan ook op gelijk zetten.
we pakken de laatste dingen in en terwijl mams zich rustig aankleed, zijn we allemaal tegelijk klaar.
aan het ontbijt dan maar. ons laatste ontbijt bestaat uit restjes, hahahaha

geroosterd brood, wafels en nog wat fruitsalade.
na het ontbijt gaan paps en ik op weg naar de publix om de koffers nogmaals tewegen, aangezien er nog wat bij in is gegaan en om de laatste koffer te wegen, want die is pas sinds gisteren ingepakt..
het is maar een kort stukje en we zijn er dan ook zo. de koffers laden we 1 voor 1 uit en ook de handbagage nemen we even mee. dit scheelt namelijk mij een hoop stress, want anders zit ik continu na te denken over of de koffers niet te zwaar zijn ;-)
de 1e 2 koffers zijn goed, en ook de handbagage is netjes. het duurde even voordat we de weegschaal hadden omgerekend, ondanks het bordje van 20 kilo bij de 43 oz.
maar dan komt onze laatste aanwinst. de nieuwe koffer. wow!!! veel te zwaar. de weegschaal schiet naar de 30 kilo. dat is 7 kilo teveel!
paps en ik kijken elkaar echt aan van oh nee he? maar oke. we weten het dus kunnen we de koffer gaan overpakkken.
omdat de irritatie bij paps al zichtbaar aan het worden is stuur ik hem onmiddellijk de deur uit als we het huis binnenkomen. we hebben nog geen foto's van het complex, dus die kan paps mooi even maken en dan kunnen mams en ik op ons gemak de koffer herpakken en dingen verplaatsen, omdat er in de andere koffers behoorlijk nog wat speling zat.
paps gaat op weg met de camera.

Hij heeft eigenlijk dagelijks een wandeling gemaakt rond club cortile en vond dit dan ook erg leuk om te doen. een heel mooi complex vonden wij het!
ondertussen ga ik aan de slag met de koffers en haal ik alle zware spullen uit de te zware koffer. het probleem is alleen ruimte? want de andere koffers mogen dan wel behoorlijk veel lichter zijn, ze zitten wel echt vol.
alle nike's uit de nieuwe koffer, de toiletspullen, de flinke fles aftersun van banana boat( die mee moet naar nl :-))
en dan zijn echt alle zware dingen er wel een beetje uit....
nu deze spullen weer in de andere koffers stoppen. ook dit is wat puzzelen en meten en we halen zelfs een aantal beelden uit de doos en stoppen deze in kleding om maar wat meer ruimte te creeeren.
uiteindelijk komen er in de zwarte koffer wel weer een aantal knuffels, maar ja, dat weegt ook niets, dus maar hopen dat het nu goed is.
mams heeft alles gecheckt (volgens haar, want achteraf blijkt dat mijn bikini nog steeds aan de badkuip hangt :-( )
en alle koffers zijn ingepakt. het vuilnis weggebracht, de bedden afgehaald en de handdoeken zijn inmiddels al weer gewassen en droog. het wordt tijd dat we ons huisje gaan verlaten... hoe jammer het ook is.
het is inmiddels half 11 dus we zijn mooi op tijd.
met een beetje weemoedig gevoel laten we club cortile achter ons. ik wil nog even de koffers wegen maar paps vind het mooi geweest en zet koers op animal kingdom!!!! Yeej!! helemaal te gek om daar de laatste paar uur van onze vakantie nog door te brengen (ook wel een beetje voor mij, want voor paps en mams hoeft het niet zo geloof ik) alhoewel mams er later wel erg blij mee is, want het zorgde toch nog voor wat afleiding bij paps.
rond 11 uur rijden we het terrein op bij animal kingdom en is het behoorlijk druk, maar we staan niet superver van de ingang. mams wil toch nog graag met het treintje, maar het is druk, en de rij wordt net voor onze neus verzet naar een stuk verder, dus we kunnen niet meer mee met de volgende trein en zouden opnieuw moeten wachten. mams stapt gewoon in bij vreemden  :-D en paps en ik lopen naar de ingang, waar we tegelijkertijd met mams aankomen ......
voor het laatst de tassencontrole en opnieuw komen we vlekkeloos met onze pasjes het park binnen.
we gaan op weg naar afrika omdat het land is waar we 2 attracties nog niet gedaan hebben. het is behoorlijk druk en het begint ook weer wat op te warmen, dus er heerst een gezellig sfeertje in animal kingdom. onderweg stoppen we nog even voor koffie en daarna lopen we afrika binnen. we worden begroet met tromgeluid. er wordt een dansshow met afrikaanse muziek (live getrommel) gegeven in een restaurant. we kijken hier eventjes rustig en ik voel mijn lichaam alweer meegesleept worden op de muziek, hahahaha, maar nee nee, daar komen we niet voor.
we lopen rustig door naar de 2 attracties die we nog niet gedaan hebben en beide hebben geen wachtrij. als eerste komen we kilimanjaro safaris tegen waar we de vorige keer weinig geluk hebben gehad met de dierenspotten en de racecoureur van een chauffeur. toch is er bijna een half uur wachtrij, maar de fastpass wordt afgegeven voor over een uurtje. dat is toch leuk. en we besluiten een fastpass te pakken voor deze safari.
we twijfelen of we over het pangani forest trail gaan lopen of dat we de trein nemen naar rafiki's planet watch

het wordt uiteindelijk rafiki's planet watch en we gaan naaar het station waar we op de trein zouden moeten stappen. hier staat al een trein klaar, dus we denken, das mooi...... verkeerd gedacht... er wordt net een 2e trein ingezet en deze moet eerst een veiligheidswronde doen zonder passagiers, maar blijft eerst nog een behooorlijke tijd op het station staan. hierdoor hebben we lekker de tijd om rond te kijken..
onze koffers staan ook al klaar om mee te gaan....

:-) erg leuk weer dat zelfs hieraan is gedacht op een treinstation. na 20 minuten ongeduldig wachten komt er dan eindelijk een trein waarin we wel mee mogen. de trein voert ons langs de achterkant van het safarigedeelte, waar de nachtgebouwen van de dieren zich bevinden. we hebben geluk want we kunnen vanuit de trein prachtig een witte neushoorn zien. die zit al in de pocket!!
na 5 minuten in een echte afrikaanse trein gezeten te hebben (hobbeldehobbeldehobbel :-D ) komen we aan bij het gedeelte wat we willen bekijken. Rafiki's planet watch waar een gebouw zit waar je als bezoeker een kijkje kan nemen achter de schermen van animal kingdom. hier worden allerlei onderzoeken met dieren gedaan. Je kan er allerlei terraria met jonge dieren of oudere dieren die niet los mogen lopen :-)

vooral deze laatste ben ik blij dat ik die niet buiten ben tegen gekomen.
ook loop rafiki zelf rond.en de kans om met hem op de foto te gaan, heb ik natuurlijk niet voorbij laten gaan, vooral omdat de lion king figuren wel een van mijn favorieten zijn.

Het gebouw is erg leuk gemaakt en we hebben ons hier prima vermaakt. we liepen ook nog een medewerkster tegen het lijf met een oude bekende...

een alligator!!! een baby weliswaar, van 3 maanden oud. de medewerkster vertelde ons dat ze met 1,5 jaar oud echt te sterk worden om nog vast te houden ondanks dat ze dan ook nog helemaal niet zo groot lijken.
het gaf ons wel een prachtige kans om deze dieren nog eens van dichtbij goed te bekijken.
Dit vond ik toch wel echt nog erg leuk om te zien.
Eenmaal buiten gekomen zien we een medewerkster met een iets minder lief dier zitten, een slang, brrrrr niets voor mij. we lopen langs de kinderboerderij, want ditmaal geen kinderen bij ons :-D alhoewel we dat 8 jaar geleden ook niet hadden, maar toen zijn we hier wel in geweest.
maar de tijd begint op te schieten en het is al half 1. tijd om de trein terug te nemen naar afrika.
op het station komt er nu wel een rijdende trein aan en kunnen we zo instappen.
het is een stuk rustiger en de (nog steeds hobbelige) trein brengt ons snel weer terug in afrika.
hier lopen we direct door naar kilimanjaro safari's met onze fastpass.
10 minuutjes in de rij staan en dan zijn we ook hier aan de beurt.
En de rit...... Die was echt waanzinnig!!! we hebben bijna alle dieren gezien en deze chauffeuse was zoveel beter.
ze nam overal rustig de tijd voor foto's en vragen en we hebben echt enorm genoten.
een kleine selectie.... ;-)

ik kon gewoon niet kiezen.... echt nog prachtige foto's mogen maken, dus een waanzinnige afsluiter!
als we namelijk de safari truck uitkomen is het half 2 en we willen half 3 uiterlijk weg rijden en voor de inwendige mens moet ook nog gezorgd worden.
mams en ik voelen ons allebei een beetje misselijk. Ik moet helaas zelfs nog overgeven, maar waag me toch aan een sandwich daarna, want met een nuchtere en misselijke maag de auto in staat garant voor nog meer pret ;-)
daarna bekijken we nog wat winkels en lopen we rustig richting de uitgang. Om kwart over 2 staan we alweer bij de auto en dan begint er nog een kleine voorstelling, want we moeten ons nog even omkleden voor de reis. tenminste omkleden.... trui aan, vest opruimen, andere schoenen..... en de andere spullen moeten nog in eeeen koffer?? ook dit lukt allemaal, en helemaal klaar voor de lange reis terug zetten we koers op het vliegveld.
we twijfelen nog even of de bewegwijzering ons wel echt bij het internationale airport van orlando brengt en willen bijna miep er nog bij pakken, totdat het er bij staat vermeld en dat we opgelucht kunnen ademhalen.. :-)
binnen een half uur zijn we op het vliegveld en dit was toch echt behoorlijk sneller dan de heenreis.
dankzij het lezen van de blogs van andere mensen besluiten we eerst mams bij de vertrekhal af tezetten met alle bagage en ik ga dan met paps de auto wegbrengen, mochten daar nog problemen zijn.... (helaas vergeten we een foto te maken van de totaal volgepakte auto... ;-) helaas volgende keer beter)
tis even goed opletten op het vliegveld, maar we rijden in 1 keer naar de juiste vertrekhal en we laten mams achter met een enorme stapel koffers. hahahaha het ziet er echt niet uit!
paps en ik gaan dan op zoek naar de autoverhuur en dit keer werkt paps instinct beter en komen we vrij snel in de rij voor de return car rental... hier is echter een enorme rij, want wat blijkt? de slagboom gaat niet open, dus die staan diverse chauffeurs gewoon zelf omhoog te houden om er maar onderdoor te kunnen. maar ja die zijn ook niet maf en doen dit totdat hun eigen auto eronderdoor is en de volgende auto mag het stokje over nemen.
we verbazen ons, dat de autoverhuurders hier nog niets vanaf weten, maar gelukkig laat iemand het ze weten en tegen de tijd dat wij aan de beurt zijn (15 minuten verder) gaat de slagboom net uit zijn eigen open :-D dus paps hoeft niet zijn spieren te laten zien en ik hoef niet de laatste meters te rijden. mams zit inmiddels dus al een behoorlijk tijd alleen en dat vinden we toch wel heel vervelend. gelukkig verloopt het uitchecken van de auto zeer soepel en staat het bonnetje op 0..... overigens wel vreemd aangezien we over een aantal tolwegen hebben gereden waar we berekend werden op tol naar aanleiding van je nummerbord... maar, dat zien we dan wel weer als er een bedrag op onze creditcard komt te staan...
op zoek door het doolhof naar de juiste vertrekhal en precies een half uur later komen we dan eindelijk bij mams terug. door een miscommunicatie tussen mij en paps komen we beide met een bagagekarretje aangelopen... :-) maar ja, we hebben dan ook flink wat bagage, dus eigenlijk is het geen overbodige luxe. mijn hakkenschoenen killen me inmiddels, van het flinke stuk over het vliegveld lopen, maar gelukkig is de incheckbalie niet ver.
de rij valt ook mee, en we zijn dan ook binnen 10 minuten aan de beurt.
we treffen een alleraardigste dame van united die ons incheckt voor de vlucht met aer lingus.
er worden geen vragen gesteld over de zitplaatsen, dus we krijgen helaas niet de juiste zitplaatsen. hopelijk kunnen we dit nog fixen in het vliegtuig.
bij de koffers geven we netjes aan dat we 2 stuks meer hebben dus in totaal 5 stuks....
de 1e koffer is ruim aan de goede kant van de weegschaal. de 2e echter niet. 3 kilo erboven!! dit was dus die zwarte koffer, en mevrouw is onverbiddelijk. we mogen de koffers niet compenseren en moeten of de koffer gaan overpakkken.... of betalen voor nog een extra koffer..... Erg lang hoeven we er niet over na te denken, want er zit nergens meer eeen centimeter ruimte in, en ik zou niet weten wat ik nu nog uit die zwarte koffer zou moeten halen om hem te verlichten... ??? dus betalen dan maar. en zo betalen we helaas nog 50 dollar extra voor 3 kilo. even balen we ervan,  maar verder verloopt het heeel soepel en we zijn allang blij dat we alles ingecheckt hebben. Later nagerekend valt het eigenlijk best mee 40 euro voor 3 kilo overgewicht, want bij diverse maatschappijen hadden we veel meer moeten betalen.... Maar als we het geweten hadden, hadden we gewoon nog een extra koffer gekocht en konden mams en ik nog veel meer shoppen. hahahahahahahahahhaha :-D :-D :-D
daar was paps het niet mee eens..
Ingecheckt en al lopen we nog met de behoorlijke handbagage naar de gates toe.
hier bevinden zich behoorlijk wat winkels nog aan de buitenkant en raad eens waar we nog even naartoe lopen?

de disneywinkel, waar mams al op de heenreis over zeurde.. :-) hierna kijken we nog even voor een cadeautje voor de vriendin die ons ophaalt, en zijn we het eigenlijk wel zat.
we gaan op weg naar de gate... en daar doe je ook wel even over op orlando.
eerst door de handbagagecheck, en aangezien je alles uit moet en we enorm veel handbagage bij ons hadden was dit wel even sjouwen en zoeken. paps volledig in de stress. hahahahaha. oh oh oh, wat kan die man zich druk maken.
na dat circus gehad te hebben mogen we doorlopen en gaan we op weg naar paspoortcontrole? dit stuk weet ik eigenlijk niet meer zo goed (krijg je als je een blog pas een week later schrijft ;-) )
dan gaan we wachten, net als op de heenreis, bij de metro die ons naar het juiste gedeelte van het vliegveld brengt. heel bijzonder hoor, om dit te moeten doen op een vliegveld. echt een hele leuke ervaring.
de metro komt ook vrij snel en is bijna leeg, dus we hebben een coupe voor ons zelf. paps en mams kibbelen wat en ik geniet van de laatste zonsondergang hier op amerikaanse bodem...

na 1 minuut komen we aan bij het juiste gebouw en daar mogen we nog even rondlopen alvorens naar de gate te hoeven. en wat treffen we hier aan????????????
onze favo coffeeshop

oh oh, wat is het heerlijk met deze koffie onze vakantie af te sluiten. echt onze verslaving tijdens deze vakantie geweest. heeerlijk!!! voor de starbucks staan heerlijke comfortabele stoelen en hier eten we de stokbroodjes van vanmorgen op en pak ik een tas in voor in het vliegtuig, met spullen die we direct nodig hebben en maak ik van 3 tassen 1.
dat schiet lekker op zo. het handtasje is wel niet te dragen, maar ja dat nemen we maar even voor lief, het is toch niet ver meer.
een driekwartier voor vertrektijd lopen we richting de gate, waar ze al op het punt staan om te gaan boarden. dat is strak geregeld hier!!
rij voor rij wordt naar binnengeroepen en ze beginnen achteraan, dus je hebt geen last van mensen die het gangpad blokkeren. echt heel soepel verloopt het.
als iedereen er in zit blijkt de stoel naast mams, die bij het raam zit, leeg te zijn, en paps en ik zitten in het midden naast het gangpad en 1 ernaast, maar de 2 stoelen naast ons zijn ook nog onbezet, terwijl toch iedereen er in zit. het zal toch niet???? Nee hoor, hahaha, het gebeurd niet. het vliegtuig wordt vertraagd, door 2 nederlanders, die te laat aankomen, en die zitten naast paps. jammer jammer jammer, anders had ik nog een kans gehad op nachtrust... alhoewel ik eerst echt niet blij was, want we hadden de achterste stoelen :-( gelukkig konden deze stoelen toch naar achteren, dus viel het erg mee.
we vertrekken uiteindelijk met een 20 minuten vertraging, dankzij de nederlanders, en daarna dankzij de vrachtbrief die niet opschoot.
na het vertrek ga ik bij het raam zitten en mams naast mij, zodat we allemaal op ons favo plekje zitten. paps en mams aan gangpad en ik bij het raam.
ik vermaak me de vlucht met flink wat films. er zit genoeg naar mijn gading tussen. sorcerers apprentice, the kids are allright (overigens voor mij een van de slechtste films ooit) en takers. ook lees ik wat, en probeer ik te slapen.... helaas helaas dat zit er inderdaad niet in, vind nooit echt mijn plekje en heb nog steeds enorme pijn in mijn buik en misselijk, dus dat helpt niet. mams probeert het ook, maar dat werkt ook niet, en moet zich de hele vlucht vermaken met de ds, lezen en toch maar wat vaker met haar ogen dicht liggen, het entertainment, heeft zij niet zoveel aan. paps ligt zowat de hele vlucht te slapen...
de vlucht is korter dan heen en na bijna 8 uur landen we in ierland.
hier mogen we weer de hele luchthaven over, naar de andere kant om vervolgens weer terug te moeten lopen :-) handig! en we hebben behoorlijk de pas erin, want de overstaptijd van 2 uur is verkort naar een uur en een kwartier en dat is best krap als je niet zo heel snel bent, en nog door alle checks heen moet.
we komen een half uur voor vertrek aan bij de gate en kunnen zelfs nog even zitten voordat het vliegtuig vertrekt.
ik haal nog snel even een kop koffie voor paps en mams (jaja we zijn weer in europa waar cappuchino wijd verkrijgbaar is :-D ) en een fruitsalade voor mij, hopelijk helpt het als ik wat eet.
het helpt iets, en daardoor is de vlucht naar nederland iets comfortabeler voor mij, vooral omdat ik vannacht echt heb liggen kermen van de pijn, dus ik sluit nog even mijn ogen en zo gaat de vlucht mij snel voorbij.
het verraste me overigens dat op de lange vlucht drankjes en eten gratis was en op de korte vlucht er betaald moest worden. geen bezwaar tegen maar het verbaasde me wel, vooral omdat het met dezelfde maatschappij is..
maar enfin. na een soepele vlucht met wat turbulentie, komen na een uurtje al aan op schiphol. een half uur te vroeg!
meteen bij aankomst bel ik onze vriendin om ons op te komen halen.
nu komt het spannendste gedeelte van de reis..... komen we door de douane heen met onze 5 koffers en 6 stuks handbagage?? met slechts 3 personen?
we besluiten dat paps met 1 karretje alleen gaat. hij neemt 2 koffers mee, de laptop en een handbagagekoffertje.
mams en ik nemen de 3 koffers waar de meeste souvenirs inzitten mee, de 2 handbagage en fotocamera en wat losse tasjes..
alles verloopt soepel (we zijn nog wel getuige van een groot conflict tussen een reiziger en een marechaussee beambte, in zoverre dat deze persoon echt weer terug werd gezet het vliegveld op)
en dan zijn we bij de bagagebanden. we zijn boven al gesplitst en doen dus alsof we alleen reizen, hahahaha, tiis wel grappig en spannend. mams en ik zien al die douanebeambten op een rijtje al staan en ze staan allemaal niets te doen en de mensen te bekijken. duss ze liggen op de loer.;...
de koffers zijn er als een van de eerste uit en paps is al veilig de douane door, als wij moeten.
net voor ons loopt een vrouw alleen met 3 koffers. waar komt u vandaan mevrouw? new york.... komt u maar even meee... Oef, zij wordt eruit gehaald en wij mogen heerlijk doorlopen. prima!!!!
opgelucht halen we adem en ontmoeten we ontspannen paps buiten de douane. we lachen allledrie hard om de spanning die we daarnet hadden en zijn blij en opgelucht dat we niet waren aangehouden, want dan hadden we toch behoorlijk dure souvenirs mee genomen....
we gaan nog even een kop koffie drinken bij.............. bhoe kan het ook anders, starbucks, en ik haal ondertussen een heerlijk normaal belegd nederlands broodje. echt heerlijk, dat heb ik wel gemist.
als we naar buiten lopen, horen we dat onze vriendin er nog wel even over doet en besluiten we terug de vertrekhal in te lopen om daar te wachten, want het is toch behoorlijk koud buiten...
al snel komt ze er toch aan en na alles in de auto geladen te hebben, besluit paps met de trein terug naar utrecht te gaan en wij mogen mee rijden in de auto.
de rit verloopt heel snel en met 45 minuten zijn we dan ook weer heerlijk thuis.
het is inmiddels half 3 en ohh jee wat zijn we moe. maar nee, we hebben geen zin in een jetlag, en zijn ook eigenlijk veel te opgewonden, dus besluiten eerst alle spullen uit te pakken.
en dat zijn er een hoop...

hahaha, ongelofelijk zoveel zooi.
hier zijn we ruim een uur mee bezig en dan is in ieder geval alles uitgepakt en geordend. (nog lang niet opgeruimd!)
wel hebben we even de nike's op een rij gezet en dit is dan onze aanwinst van onze vakantie...

1 paar voor mams, 3 paar voor paps en 4 paar voor mij.
helemaal goed dus.
we gebruiiken de dag goed om alles op te ruimen, de huisdieren weer thuis t ehalen en even bij te praten met familie.
Rond half 9 vallen echt mijn ogen compleet dicht en kan ik ze niet meer open houden en besluit ik naar bed te gaan.
mijn ouders volgen al snel daarna.
ik slaap die nacht 14 uur, en wordt heerlijk uitgerust wakker, maar heb tot nu toe nog steeds last van een jetlag, namelijk dat ik rond 6 uur pas vast in slaap val.
mams heeft er vanaf de eerste nacht al last van, namelijk die valt wel in slaap, maar word tom 4 uur wakker en is dan weer rond 8 uur 's ochtends doodmoe, maar jaaa.
paps gaat gewoon heel laat naar bed en komt laat zijn bed uit, maar ook dat is nu afgelopen want hij moet ook wweer aan het werk.
het was een waanzinnige vakantie en nu tijdens al deze sneeuw denk ik alweer met heimwee terug aan florida, aan de waanzinnige tijd die we daar hebben gehad. hoe enorm we hebben genoten en alle prachtige dingen die we hebben meegemaakt.
het was fantastisch!! voor mij komt er zeker nog een keer een herhaling, maar wel weer over een paar jaar pas. paps en mams weten het nog niet.
iedereen heel erg bedankt voor het meelezen, het reageren en de lieve berichtjes!
we hebben ook van jullie reacties enorm genoten en hopen dat jullie van onze verhalen hebben genoten.
wie weet ooit nog eens tot ziens, in florida of waar dan ook?
voor voorlopige de laatste keer
liefs rebeccca

Een relaxte dag bij seaworld

Vandaag de laatste dag die we volledig in orlando kunnen doorbrengen en we besluiten dan ook volgens planning naar seaworld te gaan.

De dag wordt niet heel rustig opgestart ;-) want we willen op tijd in seaworld zijn voor het voederen van de dolfijnen. De vorige keer vonden wij dit zo ontzettend leuk en de laatste keer waren we te laat, dus nu zorgen we dat we er op tijd bij zijn.

Om kwart voor 8 zijn we alledrie goed wakker, ondanks de nog late avond gisteren in studios. En echt om iets voor half 9 zitten we in de auto op weg naar seaworld.

Het is behoorlijk bewolkt nu maar het zou wel wat warmer worden, dus maar hopen dat dit ook werkelijk gebeurd.

We draaien mooi op tijd de parkeerplaats op en worden dit keer naar een parkeerplek wat verder van de ingang geleid… (het kon ook niet dichterbij dan de vorige keer, want toen stonden we net naast de preferred parking echt net voor de ingang ;-)

Ik wordt echt helemaal enthousiast want ik wil de hele vakantie al van die gele amerikaanse schoolbussen op de foto zetten… en eindelijk we zijn de auto uit en er komen 3 schoolbussen aanrijden. Dus helemaal happy want dit was echt nog een foto die ik graag wilde maken

Helaas niet met een strakblauwe lucht erachter, maar ja je kan niet alles hebben….

Bij de tascontrole en de ingang is het niet druk. Wel heeft moeders enorm veel moeite met naar binnen komen. Haar vingerafdruk wordt niet gepakt. En de jongeman die haar hielp was niet een van de snuggerste, dus eerst je vinger erop leggen, pakt ie niet, dan maar weer naar de foto kijken, opnieuw scannen, opnieuw vinger, weer niet, weer kijken naar foto, opnieuw proberen ditmaal het nummer handmatig invoeren, vinger erop, weer pakt ie hem niet. En in plaats dat mams gewoon door mag lopen…. Nee nee nee. Het moet de moeilijke manier ;-) dus opnieuw scannen, vinger erop, en ik trek nog net op tijd haar vinger een stukje naar beneden zodat nu werkelijk het topje gescand wordt. En warempel het werkt!!!! Waarom die seaworld medewerker dit niet bedacht had, weet ik ook niet, want mams liet gewoon haar hele vinger scannen, hahahaha, die mams ook.

Nou behoorlijk wat tijd verloren dus we lopen nog een stevige pas, langs de koffietent :-D, naar het dolfijnenbassin waar we in de rij gaan staan om te voeren. Paps wil nog sneaky mij mee naar binnen sneaken, maar dat ging niet door en leverde hem een boze blik van de medewerker en van mij op;…. Eigenlijk zou ik namelijk foto’s gaan maken, maar we vinden het alledrie veel leuker als ik het ook doe, dus dan toch maar samen en zien we wel of het leuke foto’s worden.

Een hele instructie gaat vooraf aan het voeren. Niet de dolfijnen plagen, het bakje op de muur laten staan, niet bij de ogen en het blaasgat aaien. Laat de dolfijn naar jou toe komen en vooral geen losse voorwerpen boven het water laten bungelen.

Als we allemaal hebben ingestemd met deze procedure mogen we naar de waterkant en krijgen we een bakje vis op de muur gezet. En de dolfijnen zijn al helemaal enthousiast en komen volop uit het water om voer te krijgen.

We geven omstebeurt een visje aan deze schattige dieren. Wat zijn ze aandoenlijk en lief en we kunnen wel de hele tijd naar ze kijken en van ze genieten. Ik neem de tijd om een aantal foto’s te maken, maar echt heel mooi worden ze niet.

De visjes zijn veel te snel op en ook onze tijd. Mams gaat nog even met de dolfijnen spelen en een dolfijn doet wel heel leuk mee door zijn kunstjes te vertonen en ze laat hem dan ook klappen en zingen… misschien had ze toch een ander beroep moeten kiezen ;-)

 We kunnen er alledrie wel uren naar kijken, maar de show must go on. Dus we verlaten dit gebied. Het blijven bijzondere dieren en iedere interactie met ze blijft enorm leuk.

Na de foto’s van de professionele fotografen bekeken te hebben, haasten we ons dan ook naar de show van horizons opnieuw. Deze hebben we de vorige keer ook al gezien, maar we vonden hem zo prachtig dat we hem nogmaals willen bekijken en hopelijk dat ik ditmaal ook wat mooiere foto’s kan maken.

Helaas zijn we behoorlijk laat als we het stadion inlopen en is het echt zoeken geblazen naar een plekje. Wat is het weer druk vandaag hier! We kijken onze ogen weer eens uit naar de mensenmassa’s die in deze parken lopen.  Het stadion zit bijna vol en dit is slechts de eerste show van de dag. Het is pas 10 uur!

Opnieuw is de show geweldig, ondanks het gemis dit keer van de roofvogel die in de vorige show die we gezien hebben te water kwam. Geen idee of dit de reden was dat deze er dit keer niet in zat.

We hebben weer enorm genoten van de show, maar paps vind het hierna toch echt weer tijd voor een kop koffie. Onderweg maak ik nog wat foto’s van de flamingo’s en lopen we dus terug naar de bakery die vlak bij de ingang zit.

Hier nemen we alledrie een lekkere bak koffie en voor mij neem ik er ook nog een kerstversierde muffin bij…

Na de (slappe) bak koffie lopen we op ons gemak naar shark encounter. Ook deze attractie/dierenobservartie plek vond ik de vorige keer prachtig en krijg dan ook mijn ouwelui zover om weer mee te gaan. Het is lekker rustig in dit gebied, want de zeeleeuwenshow is nog aan de gang.

Onderweg passeren we ook nog eens shamu met een kerstoutfit..

Bij de shark encounter kunnen we weer rustig rondlopen en rondkijken. De tunnel waar je met een loopband door heen gaat, gaat veel te snel, maar helaas aan al het goede komt ook een eind.

We zien in ieder geval weer prachtige haaien, die veilig achter het glas zitten. Wat een tanden hebben deze dieren in hun bek!

Na de shark encounter lopen we naar een water attractie. Onderweg komen we allerlei kermisspelletjes tegen en kijken we even naar de mensen die hier aan mee doen. We zien ook een leuk spel met ballen gooien en hier proberen mams en ik ons geluk mee uit. Van de 7 ballen gooien wij er samen 6 mis. Paps zegt bij de laatste bal, tjonge jonge, heb je er nu nog geen een in? nou omdat hij zo opschept, mag hij de laatste van mij proberen. En prompt! Hij gooit een bal in een ring voor een medium prijs, en ik ben dus een orka knuffel rijker J

Mams vind shamu ook wel leuk, maar dan wel aangekleed in een kerstoutfit, en zij laat dan hier zo’n stuffed animal maken. Heel grappig maar ja, hopen dat ze nog in onze koffer passen!

Dan komen we aan bij de journey to atlantis. De enige attractie die we hier nog niet gedaan hadden, omdat het veel te koud was. Paps gaat niet mee en blijft lekker kijken. Mams en ik wagen ons eraan, zij met haar poncho en ik met mijn waterdichte jack. Het is een waterbaan/ kleine achtbaan met een boot door de waterwereld van atlantis. Heel erg mooi gemaakt weer en er zit me een behoorlijk steile afdaling in. gelukkig gelukkig, we worden eigenlijk bijna niet nat…. dit zal ermee te maken kunnen hebben dat we achteraan zijn gaan zitten en dat er een stel zo dom was om de voorste banken te nemen. Het was verder erg rustig in de attractie, dus hadden geen mensen voor ons.

Na de attractie moeten we natuurlijk als overwinnaars op de foto..

Hierna spuiten we nog wat mensen nat ;-D heel erg leuk om te doen, (dat doen ze bij ons ook!) en dan lopen we richting de uitgang….

Maar dan gebeurd het! Iets waar ik al 2 jaar bang voor ben. Ik laat mijn camera uit mijn handen vallen en hij valt recht op de lens op de grond van ongeveer een meter hoogte.

Oh nee. De tranen staan al in mijn ogen… de camera pakken we voorzichtig op en hij rammelt…. Oh nee!!! De lenzendop is volledigbeschadigt en komt ook niet meer van de lens af. We besluiten door te lopen, maar kan het toch niet los laten en we gaan de camera hier in seaworld opereren.

Voorzichtig wrikken we de lenzendop los. Die is eraf. Daaronder is mijn uv filter (die werkt als een beschermhoes voor de lens) totaal versplinterd….. maar daaronder, lijkt mijn echte lens niets te mankeren. Overal zitten glassplinters en we moeten alsnog uitkijken dat we de echte lens niet beschadigen. Met een beetje schudden, wringen, draaien en opnieuw schudden krijgen we de uv filter van de lens af…. Thank god! De lens is niet beschadigd en zodra ik hem op de camera doe kan ik ook hiermee weer geheel goede foto’s maken. Pffffffffffffff wat een opluchting. Het had zoveel erger gekund. Jammer van mijn uv filter, maar ben echt heel blij dat ik mijn nieuwe! Lens niet beschadigd heb, want die is speciaal voor deze reis nog aangekocht…

Opgelucht lopen we naar de uitgang en koop ik onderweg nog een bakje met de beroemde dipping dots..

Dit zijn alllerlei sooorten smaken rondjes in ijsvorm. Heel erg lekker. De smaak die ik heb geprobeerd was bananasplit en ook paps en mams smulden ervan.

We verlaten het park om vanavond weer terug te komen naar de kerstshows. Paps is niet helemaal lekker en mams Is ook moe. Ik daarentegen ben nog helemaal fit. We weten nog niet wat we met het eten vanavond gaan doen en we besluiten in ieder geval vanmiddag naar de subway te gaan. Paps is eigenlijk helemaal niet lekker en slaat zelfs een rondje subway over. Dus we brengen paps thuis en ik stel voor om met mams naar the florida mall te rijden om daar nog even een kijkje te nemen en een broodje subway te eten. Paps vind het allemaal prima, zolang hij maar geen gezeur aan zijn hoofd heeft, en mams ziet dit plan ook wel zitten. Het is nu eenmaal de laatste kans om even de boel hier te bekijken. Nadat we paps af hebben gezet in het huis koersen we zelf richting de florida mall af. Wat een drukte op de weg. Je kunt goed merken dat het vrijdag is. En we doen dan over een stukje van een half uur echt bijna een uur. Om 2 uur komen we aan in de florida mall, en daar was eigenlijk niet op gerekend.

Als eerste zetten we koers op de m&m’s winkel die mij zo bijzonder lijkt omdat ik nog nergens zo’n soort winkel tegengekomen ben. Een bezoekje hieraan vind ik dan ook werkelijk uniek.

Allerlei soorten souvenirs in soorten en maten en kleuren, sokken, bekers, petten, jassen, kerstballen! Standbeelden, kauwgomdraaidingen en nog veel meer andere souvenirs gemaakt van het merk m&m’s.

Echt fantastisch om te zien wat ze allemaal bedenken. Ik vind het toch wel heel speciaal en besluit zo’n kauwgombalmachine mee te nemen met m&m’s. vind dit toch wel een heel grappig souvenir.

Na dit bezoek lopen we door de florida mall heen, niet specifiek op zoek naar iets, behalve dan naar een foodcourt… en jaja, waar valt ons oog op als we er langs lopen??

Een disney winkel!!! Hahahaha alsof we hier er nog niet genoeg van hebben gezien. Ondanks de gedachte dat deze winkel geen kerstballen had, vinden we ineens een hoekje met aanbiedingen waar allerlei kerstballen maar 5 dollar waren. Dat was leuk inkopen doen!! We hebben dan ook echt waar! De laatste ballen gekocht van deze reis, want dat konden we natuurlijk niet laten liggen. Ook worden er nog wat laatste kadootjes gekocht. En een disneykerst cd die ik al ons gehele verblijf hier zoek, vind ik hier voor maar 6 dollar.

Na de disney winkel lopen we snel door naar de foodcourt want het is inmiddels al kwart voor 3 en we willen op tijd weer seaworld in, maar liever voor seaworld eten, dus als dit nog allemaal moet, moeten we ons toch een beetje haasten.

De subway is gelukkig snel gevonden, en ondanks nog een korte twijfel voor een taco bell, besluit ik toch ook voor een subway broodje te gaan en eten mams en ik deze in de foodcourt op.

Op weg naar de auto passeren we ook nog eens een starbucks en dan kan mijn dag helemaal niet meer stuk. Heerlijk!

We rijden relaxt terug naar het huis waar we uiteindelijk om kwart voor 5 thuis komen. Humzz, toch wat later geworden dan verwacht….

Eigenlijk was de planning om even te rusten en dan rond 6 uur te gaan eten. Maar mams en ik besluiten het ervan te nemen en besluiten toch nog even het bubbelbad hier op het complex uit te proberen. We vinden deze heerlijk heet en komen dan ook helemaal even tot rust. Tot onze rust uitgebreid verstoord wordt door een grote groep engelse jongeren die het woord rust nog niet uitgevonden hebben :-) of course we zijn in orlando.

We  vertrekken dan ook uit ons bubbelbad en ik besluit nog een douche te nemen en mams ruimt nog wat spulletjes op.

Maar nu? Waar gaan we eten…..? golden corral stond nog op het lijstje, maar aangezien we daar zo ziek zijn geweest, wil mams dat niet meer. Uitgebreid eten hebben we ook geen zin in, maar in seaworld is ook niet echt een idee. Dan toch maar naar de mac?? Voor de laatste keer? Ja daar zijn we het allen over eens.

We rijden eerst naar de mac het dichtst bij ons, maar toen we zagen hoe druk het hier was en er maar 1 medewerker aan het helpen was, besloten we toch iets verder te rijden naar een andere mac op de 192, die hier behoorlijk dik gezaaid zijn.

Hier hadden we vrij snel onze bestelling en kon ik nog 1 keer genieten van de heerlijke milkshakes die ze hier maken, met slagroom en 2 keer zo dik als hier thuis….

Na de maaltijd rijden we door naar seaworld waar we rond kwart voor 7 aankomen. De eerste show van clyde en seamore begint pas om kwart over 8 dus we hebben nog even de tijd.

We besluiten, na een kop koffie ;-), wat rond te lopen in het kerstdorp wat nu geopend is in verband met de speciale kerstvieringen van seaworld.

Dit kerstdorp is gezellig verlicht en er zijn allerlei kraampjes met lekkere dingen, leuke spulletjes of grappige spellen. We lopen er op ons gemak door heen en staan wat langer stil bij de verlichte dieren en de zee van kerstbomen over het water. Een heel mooi gezicht is dat!

We lopen zo rond dat we over de loopbrug weer ongeveer terug lopen naar het beginpunt en vanuit daar naar de show van clyde en seamore lopen.

Daar lopen we naar de zijingang, omdat er een hele grote menigte bij de hoofdingang staat te wachten. Bij de zijingang staan slechts een paar mensen en daar kunnen we dan ook al na 5 minuten wachten naar binnen.

We vinden echt een superplek vooraan, net boven de splash zone en zijn ruim op tijd om te genieten van de voorshow die gegeven wordt door een welbekende mimespeler.

Ook ik lig helemaal in een deuk door de grappen die hij uithaalt met sommige mensen die binnen komen, ook al zie je er al een hoop mensen op voorbereid en zelfs iemand heel hard voor hem wegrennen. Dat was echt hilarisch.

De warme drankjes gaan weer als hete broodjes over de toonbanken de warme choc is heerlijk verwarmend op zo’n koude avond weer. Mams heeft het alweer behoorlijk koud. Hoe moet dat wel niet in nederland worden.

Eindelijk begint de show dan en ze hebben er echt een werk van gemaakt.

Het hele décor is nu volledig versierd met kerstversieringen en er is een heel ander verhaal van show gemaakt, waarin het draait om de kerstman die een bezoek aan seamore en clyde moet brengen, want die hebben de kerstman nog nooit gezien.

Leuk gedaan en we hebben weer enorm gelachen en ook genoten van deze show.

Aan het einde van de show is het kwart voor 9 en de shamu show miracles begint om half 10 dus we besluiten door te lopen naar het stadion van shamu.

Hier is het al wel een stuk drukker, maar dat komt ook omdat de gehele meute doorliep naar het stadion. Toch valt het achteraf gezien best mee, maar moesten we toch in de splash zone gaan zitten voor mooie plekken. Paps krijgt weer opdracht deze plekken te bewaken met zijn leven, want de dames moeten weer plassen en ik ga ook nog van die overheerlijke churros halen en moet daarvoor een behoorlijk eind richting het kerstdorp lopen.

Als ik terug ben is het nog maar een kwartiertje wachten op de show en het publiek wordt hier vermaakt met karaoke kerstliedjes voor iedereen. En een hele goede saxofoonspeler die ook mooie kerstmuziek speelt. Onderwijl hebben we zicht op mama en de baby orka… dus niet slecht gedaan…

De show begint keurig op tijd en heeft verschillende filmelementen en showelementen in zich. Er worden veel mooie sprongen gemaakt, natuurlijk een stukje voorlichting en het publiek wordt fiks nat gemaakt.

Dit alles bij prachtige muziek, mooie lichtwerken en zelfs ook live gezongen. Heel erg mooi.

Deze show vonden wij wel weer erg mooie en leuk ten opzichte van believe, de dagshow….

Wij hebben in ieder geval enorm genoten en blij dat we deze show nog hebben mogen meemaken.

Na deze show lopen we direct door naar het volgende kerstevent. Dit maal is het vlakbij. Het grote stadion aan het water, waar normaal de waterski’s shows gehouden worden. Dit keer is er een mooi plekje vooraan, waar we een schuin zicht op de ijsshow straks hebben en daarna een mooi zicht op het vuurwerk en de fonteinen.

Ik ga ondertussen weer op weg om warme choco te halen, ditmaal maar in een souvenirscup omdat het toch niet zoveel scheelt en we het een leuke souvenir vinden. Ik ben al lang blij dat ik nog niet klaar hoef te zitten, want het is veel te koud om te blijven zitten en ben dan ook blij dat ik even een stuk op een hard tempo kan lopen zodat ik het wat warmer krijg.

Als ik terug kom wordt het publiek vermaakt met een acapella gezang van een herengroep wat erg goed klinkt, of course kerstliederen, en is het al snel tijd voor de ijs show.

Bij deze show worden we vermaakt met mooi kunstijsschaatsen en leuke trucs. Ook komen er nog 2 pinguins op het ijs en die zorgen natuurlijk voor veel oh’s en ah’s.

Mams vind de show maar zozo, maar paps en ik vonden hem wel erg leuk, maar dat komt oook omdat wij meer van kunstschaatsen houden.

Direct na de show vind er nog een spectaculaire vuurwerkshow plaats en wat met de fonteinen, maar hier moest ik weer erg oppassen dat mijn camera niet nat werd, helemaal nu zonder beschermfilter….

We genieten ook van het vuurwerk, zeker met de gedachte dat dit het laatste hier is en gaan met een heerlijk gevoel terug naar de parkeerplaats. Onderweg besluiten we om de foto’s van het voederen van de dolfijnen niet te nemen omdat we het een hoop geld vinden en we het toch eigenlijk wel een beetje overbodig vinden naast de andere foto’s die we al hebben.

Na een korte rit, komen we aan in ons huis waar we uitgeput in bed vallen om onze laatste nacht door te brengen.

Morgen nog inpakken, koffers wegen en daarna naar animal kingdom om de laatste paar uren door te brengen (jaja ik heb het erdoor gekregen ;-)) en rond 4 uur op het vliegveld zijn om de auto in te leveren en in te checken voor onze vlucht van 7 uur met aer lingus.

We zijn benieuwd….

Dit blog heb ik vandaag geschreven….

Geen idee wanneer ik tijd heb om het laatste gedeelte te schrijven, vooral omdat ik morgen weer aan het werk moet en een enorme jetlag heb… dus wordt nog vervolgd!

Liefs rebecca