paps is nog een klein beetje aan het inpakken en hij maakt ons hiermee wakker :-)
jaja, daar is hij goed in.
Wanneer een reisdag aanbreekt en meestal ook ervoor, is hij behoorlijk gestressed en we kunnen de klok er dan ook op gelijk zetten.
we pakken de laatste dingen in en terwijl mams zich rustig aankleed, zijn we allemaal tegelijk klaar.
aan het ontbijt dan maar. ons laatste ontbijt bestaat uit restjes, hahahaha
na het ontbijt gaan paps en ik op weg naar de publix om de koffers nogmaals tewegen, aangezien er nog wat bij in is gegaan en om de laatste koffer te wegen, want die is pas sinds gisteren ingepakt..
het is maar een kort stukje en we zijn er dan ook zo. de koffers laden we 1 voor 1 uit en ook de handbagage nemen we even mee. dit scheelt namelijk mij een hoop stress, want anders zit ik continu na te denken over of de koffers niet te zwaar zijn ;-)
de 1e 2 koffers zijn goed, en ook de handbagage is netjes. het duurde even voordat we de weegschaal hadden omgerekend, ondanks het bordje van 20 kilo bij de 43 oz.
maar dan komt onze laatste aanwinst. de nieuwe koffer. wow!!! veel te zwaar. de weegschaal schiet naar de 30 kilo. dat is 7 kilo teveel!
paps en ik kijken elkaar echt aan van oh nee he? maar oke. we weten het dus kunnen we de koffer gaan overpakkken.
omdat de irritatie bij paps al zichtbaar aan het worden is stuur ik hem onmiddellijk de deur uit als we het huis binnenkomen. we hebben nog geen foto's van het complex, dus die kan paps mooi even maken en dan kunnen mams en ik op ons gemak de koffer herpakken en dingen verplaatsen, omdat er in de andere koffers behoorlijk nog wat speling zat.
paps gaat op weg met de camera.
ondertussen ga ik aan de slag met de koffers en haal ik alle zware spullen uit de te zware koffer. het probleem is alleen ruimte? want de andere koffers mogen dan wel behoorlijk veel lichter zijn, ze zitten wel echt vol.
alle nike's uit de nieuwe koffer, de toiletspullen, de flinke fles aftersun van banana boat( die mee moet naar nl :-))
en dan zijn echt alle zware dingen er wel een beetje uit....
nu deze spullen weer in de andere koffers stoppen. ook dit is wat puzzelen en meten en we halen zelfs een aantal beelden uit de doos en stoppen deze in kleding om maar wat meer ruimte te creeeren.
uiteindelijk komen er in de zwarte koffer wel weer een aantal knuffels, maar ja, dat weegt ook niets, dus maar hopen dat het nu goed is.
mams heeft alles gecheckt (volgens haar, want achteraf blijkt dat mijn bikini nog steeds aan de badkuip hangt :-( )
en alle koffers zijn ingepakt. het vuilnis weggebracht, de bedden afgehaald en de handdoeken zijn inmiddels al weer gewassen en droog. het wordt tijd dat we ons huisje gaan verlaten... hoe jammer het ook is.
het is inmiddels half 11 dus we zijn mooi op tijd.
met een beetje weemoedig gevoel laten we club cortile achter ons. ik wil nog even de koffers wegen maar paps vind het mooi geweest en zet koers op animal kingdom!!!! Yeej!! helemaal te gek om daar de laatste paar uur van onze vakantie nog door te brengen (ook wel een beetje voor mij, want voor paps en mams hoeft het niet zo geloof ik) alhoewel mams er later wel erg blij mee is, want het zorgde toch nog voor wat afleiding bij paps.
rond 11 uur rijden we het terrein op bij animal kingdom en is het behoorlijk druk, maar we staan niet superver van de ingang. mams wil toch nog graag met het treintje, maar het is druk, en de rij wordt net voor onze neus verzet naar een stuk verder, dus we kunnen niet meer mee met de volgende trein en zouden opnieuw moeten wachten. mams stapt gewoon in bij vreemden :-D en paps en ik lopen naar de ingang, waar we tegelijkertijd met mams aankomen ......
voor het laatst de tassencontrole en opnieuw komen we vlekkeloos met onze pasjes het park binnen.
we gaan op weg naar afrika omdat het land is waar we 2 attracties nog niet gedaan hebben. het is behoorlijk druk en het begint ook weer wat op te warmen, dus er heerst een gezellig sfeertje in animal kingdom. onderweg stoppen we nog even voor koffie en daarna lopen we afrika binnen. we worden begroet met tromgeluid. er wordt een dansshow met afrikaanse muziek (live getrommel) gegeven in een restaurant. we kijken hier eventjes rustig en ik voel mijn lichaam alweer meegesleept worden op de muziek, hahahaha, maar nee nee, daar komen we niet voor.
we lopen rustig door naar de 2 attracties die we nog niet gedaan hebben en beide hebben geen wachtrij. als eerste komen we kilimanjaro safaris tegen waar we de vorige keer weinig geluk hebben gehad met de dierenspotten en de racecoureur van een chauffeur. toch is er bijna een half uur wachtrij, maar de fastpass wordt afgegeven voor over een uurtje. dat is toch leuk. en we besluiten een fastpass te pakken voor deze safari.
we twijfelen of we over het pangani forest trail gaan lopen of dat we de trein nemen naar rafiki's planet watch
onze koffers staan ook al klaar om mee te gaan....
na 5 minuten in een echte afrikaanse trein gezeten te hebben (hobbeldehobbeldehobbel :-D ) komen we aan bij het gedeelte wat we willen bekijken. Rafiki's planet watch waar een gebouw zit waar je als bezoeker een kijkje kan nemen achter de schermen van animal kingdom. hier worden allerlei onderzoeken met dieren gedaan. Je kan er allerlei terraria met jonge dieren of oudere dieren die niet los mogen lopen :-)
ook loop rafiki zelf rond.en de kans om met hem op de foto te gaan, heb ik natuurlijk niet voorbij laten gaan, vooral omdat de lion king figuren wel een van mijn favorieten zijn.
het gaf ons wel een prachtige kans om deze dieren nog eens van dichtbij goed te bekijken.
Dit vond ik toch wel echt nog erg leuk om te zien.
Eenmaal buiten gekomen zien we een medewerkster met een iets minder lief dier zitten, een slang, brrrrr niets voor mij. we lopen langs de kinderboerderij, want ditmaal geen kinderen bij ons :-D alhoewel we dat 8 jaar geleden ook niet hadden, maar toen zijn we hier wel in geweest.
maar de tijd begint op te schieten en het is al half 1. tijd om de trein terug te nemen naar afrika.
op het station komt er nu wel een rijdende trein aan en kunnen we zo instappen.
het is een stuk rustiger en de (nog steeds hobbelige) trein brengt ons snel weer terug in afrika.
hier lopen we direct door naar kilimanjaro safari's met onze fastpass.
10 minuutjes in de rij staan en dan zijn we ook hier aan de beurt.
En de rit...... Die was echt waanzinnig!!! we hebben bijna alle dieren gezien en deze chauffeuse was zoveel beter.
ze nam overal rustig de tijd voor foto's en vragen en we hebben echt enorm genoten.
een kleine selectie.... ;-)
als we namelijk de safari truck uitkomen is het half 2 en we willen half 3 uiterlijk weg rijden en voor de inwendige mens moet ook nog gezorgd worden.
mams en ik voelen ons allebei een beetje misselijk. Ik moet helaas zelfs nog overgeven, maar waag me toch aan een sandwich daarna, want met een nuchtere en misselijke maag de auto in staat garant voor nog meer pret ;-)
daarna bekijken we nog wat winkels en lopen we rustig richting de uitgang. Om kwart over 2 staan we alweer bij de auto en dan begint er nog een kleine voorstelling, want we moeten ons nog even omkleden voor de reis. tenminste omkleden.... trui aan, vest opruimen, andere schoenen..... en de andere spullen moeten nog in eeeen koffer?? ook dit lukt allemaal, en helemaal klaar voor de lange reis terug zetten we koers op het vliegveld.
we twijfelen nog even of de bewegwijzering ons wel echt bij het internationale airport van orlando brengt en willen bijna miep er nog bij pakken, totdat het er bij staat vermeld en dat we opgelucht kunnen ademhalen.. :-)
binnen een half uur zijn we op het vliegveld en dit was toch echt behoorlijk sneller dan de heenreis.
dankzij het lezen van de blogs van andere mensen besluiten we eerst mams bij de vertrekhal af tezetten met alle bagage en ik ga dan met paps de auto wegbrengen, mochten daar nog problemen zijn.... (helaas vergeten we een foto te maken van de totaal volgepakte auto... ;-) helaas volgende keer beter)
tis even goed opletten op het vliegveld, maar we rijden in 1 keer naar de juiste vertrekhal en we laten mams achter met een enorme stapel koffers. hahahaha het ziet er echt niet uit!
paps en ik gaan dan op zoek naar de autoverhuur en dit keer werkt paps instinct beter en komen we vrij snel in de rij voor de return car rental... hier is echter een enorme rij, want wat blijkt? de slagboom gaat niet open, dus die staan diverse chauffeurs gewoon zelf omhoog te houden om er maar onderdoor te kunnen. maar ja die zijn ook niet maf en doen dit totdat hun eigen auto eronderdoor is en de volgende auto mag het stokje over nemen.
we verbazen ons, dat de autoverhuurders hier nog niets vanaf weten, maar gelukkig laat iemand het ze weten en tegen de tijd dat wij aan de beurt zijn (15 minuten verder) gaat de slagboom net uit zijn eigen open :-D dus paps hoeft niet zijn spieren te laten zien en ik hoef niet de laatste meters te rijden. mams zit inmiddels dus al een behoorlijk tijd alleen en dat vinden we toch wel heel vervelend. gelukkig verloopt het uitchecken van de auto zeer soepel en staat het bonnetje op 0..... overigens wel vreemd aangezien we over een aantal tolwegen hebben gereden waar we berekend werden op tol naar aanleiding van je nummerbord... maar, dat zien we dan wel weer als er een bedrag op onze creditcard komt te staan...
op zoek door het doolhof naar de juiste vertrekhal en precies een half uur later komen we dan eindelijk bij mams terug. door een miscommunicatie tussen mij en paps komen we beide met een bagagekarretje aangelopen... :-) maar ja, we hebben dan ook flink wat bagage, dus eigenlijk is het geen overbodige luxe. mijn hakkenschoenen killen me inmiddels, van het flinke stuk over het vliegveld lopen, maar gelukkig is de incheckbalie niet ver.
de rij valt ook mee, en we zijn dan ook binnen 10 minuten aan de beurt.
we treffen een alleraardigste dame van united die ons incheckt voor de vlucht met aer lingus.
er worden geen vragen gesteld over de zitplaatsen, dus we krijgen helaas niet de juiste zitplaatsen. hopelijk kunnen we dit nog fixen in het vliegtuig.
bij de koffers geven we netjes aan dat we 2 stuks meer hebben dus in totaal 5 stuks....
de 1e koffer is ruim aan de goede kant van de weegschaal. de 2e echter niet. 3 kilo erboven!! dit was dus die zwarte koffer, en mevrouw is onverbiddelijk. we mogen de koffers niet compenseren en moeten of de koffer gaan overpakkken.... of betalen voor nog een extra koffer..... Erg lang hoeven we er niet over na te denken, want er zit nergens meer eeen centimeter ruimte in, en ik zou niet weten wat ik nu nog uit die zwarte koffer zou moeten halen om hem te verlichten... ??? dus betalen dan maar. en zo betalen we helaas nog 50 dollar extra voor 3 kilo. even balen we ervan, maar verder verloopt het heeel soepel en we zijn allang blij dat we alles ingecheckt hebben. Later nagerekend valt het eigenlijk best mee 40 euro voor 3 kilo overgewicht, want bij diverse maatschappijen hadden we veel meer moeten betalen.... Maar als we het geweten hadden, hadden we gewoon nog een extra koffer gekocht en konden mams en ik nog veel meer shoppen. hahahahahahahahahhaha :-D :-D :-D
daar was paps het niet mee eens..
Ingecheckt en al lopen we nog met de behoorlijke handbagage naar de gates toe.
hier bevinden zich behoorlijk wat winkels nog aan de buitenkant en raad eens waar we nog even naartoe lopen?
we gaan op weg naar de gate... en daar doe je ook wel even over op orlando.
eerst door de handbagagecheck, en aangezien je alles uit moet en we enorm veel handbagage bij ons hadden was dit wel even sjouwen en zoeken. paps volledig in de stress. hahahahaha. oh oh oh, wat kan die man zich druk maken.
na dat circus gehad te hebben mogen we doorlopen en gaan we op weg naar paspoortcontrole? dit stuk weet ik eigenlijk niet meer zo goed (krijg je als je een blog pas een week later schrijft ;-) )
dan gaan we wachten, net als op de heenreis, bij de metro die ons naar het juiste gedeelte van het vliegveld brengt. heel bijzonder hoor, om dit te moeten doen op een vliegveld. echt een hele leuke ervaring.
de metro komt ook vrij snel en is bijna leeg, dus we hebben een coupe voor ons zelf. paps en mams kibbelen wat en ik geniet van de laatste zonsondergang hier op amerikaanse bodem...
onze favo coffeeshop
dat schiet lekker op zo. het handtasje is wel niet te dragen, maar ja dat nemen we maar even voor lief, het is toch niet ver meer.
een driekwartier voor vertrektijd lopen we richting de gate, waar ze al op het punt staan om te gaan boarden. dat is strak geregeld hier!!
rij voor rij wordt naar binnengeroepen en ze beginnen achteraan, dus je hebt geen last van mensen die het gangpad blokkeren. echt heel soepel verloopt het.
als iedereen er in zit blijkt de stoel naast mams, die bij het raam zit, leeg te zijn, en paps en ik zitten in het midden naast het gangpad en 1 ernaast, maar de 2 stoelen naast ons zijn ook nog onbezet, terwijl toch iedereen er in zit. het zal toch niet???? Nee hoor, hahaha, het gebeurd niet. het vliegtuig wordt vertraagd, door 2 nederlanders, die te laat aankomen, en die zitten naast paps. jammer jammer jammer, anders had ik nog een kans gehad op nachtrust... alhoewel ik eerst echt niet blij was, want we hadden de achterste stoelen :-( gelukkig konden deze stoelen toch naar achteren, dus viel het erg mee.
we vertrekken uiteindelijk met een 20 minuten vertraging, dankzij de nederlanders, en daarna dankzij de vrachtbrief die niet opschoot.
na het vertrek ga ik bij het raam zitten en mams naast mij, zodat we allemaal op ons favo plekje zitten. paps en mams aan gangpad en ik bij het raam.
ik vermaak me de vlucht met flink wat films. er zit genoeg naar mijn gading tussen. sorcerers apprentice, the kids are allright (overigens voor mij een van de slechtste films ooit) en takers. ook lees ik wat, en probeer ik te slapen.... helaas helaas dat zit er inderdaad niet in, vind nooit echt mijn plekje en heb nog steeds enorme pijn in mijn buik en misselijk, dus dat helpt niet. mams probeert het ook, maar dat werkt ook niet, en moet zich de hele vlucht vermaken met de ds, lezen en toch maar wat vaker met haar ogen dicht liggen, het entertainment, heeft zij niet zoveel aan. paps ligt zowat de hele vlucht te slapen...
de vlucht is korter dan heen en na bijna 8 uur landen we in ierland.
hier mogen we weer de hele luchthaven over, naar de andere kant om vervolgens weer terug te moeten lopen :-) handig! en we hebben behoorlijk de pas erin, want de overstaptijd van 2 uur is verkort naar een uur en een kwartier en dat is best krap als je niet zo heel snel bent, en nog door alle checks heen moet.
we komen een half uur voor vertrek aan bij de gate en kunnen zelfs nog even zitten voordat het vliegtuig vertrekt.
ik haal nog snel even een kop koffie voor paps en mams (jaja we zijn weer in europa waar cappuchino wijd verkrijgbaar is :-D ) en een fruitsalade voor mij, hopelijk helpt het als ik wat eet.
het helpt iets, en daardoor is de vlucht naar nederland iets comfortabeler voor mij, vooral omdat ik vannacht echt heb liggen kermen van de pijn, dus ik sluit nog even mijn ogen en zo gaat de vlucht mij snel voorbij.
het verraste me overigens dat op de lange vlucht drankjes en eten gratis was en op de korte vlucht er betaald moest worden. geen bezwaar tegen maar het verbaasde me wel, vooral omdat het met dezelfde maatschappij is..
maar enfin. na een soepele vlucht met wat turbulentie, komen na een uurtje al aan op schiphol. een half uur te vroeg!
meteen bij aankomst bel ik onze vriendin om ons op te komen halen.
nu komt het spannendste gedeelte van de reis..... komen we door de douane heen met onze 5 koffers en 6 stuks handbagage?? met slechts 3 personen?
we besluiten dat paps met 1 karretje alleen gaat. hij neemt 2 koffers mee, de laptop en een handbagagekoffertje.
mams en ik nemen de 3 koffers waar de meeste souvenirs inzitten mee, de 2 handbagage en fotocamera en wat losse tasjes..
alles verloopt soepel (we zijn nog wel getuige van een groot conflict tussen een reiziger en een marechaussee beambte, in zoverre dat deze persoon echt weer terug werd gezet het vliegveld op)
en dan zijn we bij de bagagebanden. we zijn boven al gesplitst en doen dus alsof we alleen reizen, hahahaha, tiis wel grappig en spannend. mams en ik zien al die douanebeambten op een rijtje al staan en ze staan allemaal niets te doen en de mensen te bekijken. duss ze liggen op de loer.;...
de koffers zijn er als een van de eerste uit en paps is al veilig de douane door, als wij moeten.
net voor ons loopt een vrouw alleen met 3 koffers. waar komt u vandaan mevrouw? new york.... komt u maar even meee... Oef, zij wordt eruit gehaald en wij mogen heerlijk doorlopen. prima!!!!
opgelucht halen we adem en ontmoeten we ontspannen paps buiten de douane. we lachen allledrie hard om de spanning die we daarnet hadden en zijn blij en opgelucht dat we niet waren aangehouden, want dan hadden we toch behoorlijk dure souvenirs mee genomen....
we gaan nog even een kop koffie drinken bij.............. bhoe kan het ook anders, starbucks, en ik haal ondertussen een heerlijk normaal belegd nederlands broodje. echt heerlijk, dat heb ik wel gemist.
als we naar buiten lopen, horen we dat onze vriendin er nog wel even over doet en besluiten we terug de vertrekhal in te lopen om daar te wachten, want het is toch behoorlijk koud buiten...
al snel komt ze er toch aan en na alles in de auto geladen te hebben, besluit paps met de trein terug naar utrecht te gaan en wij mogen mee rijden in de auto.
de rit verloopt heel snel en met 45 minuten zijn we dan ook weer heerlijk thuis.
het is inmiddels half 3 en ohh jee wat zijn we moe. maar nee, we hebben geen zin in een jetlag, en zijn ook eigenlijk veel te opgewonden, dus besluiten eerst alle spullen uit te pakken.
en dat zijn er een hoop...
hier zijn we ruim een uur mee bezig en dan is in ieder geval alles uitgepakt en geordend. (nog lang niet opgeruimd!)
wel hebben we even de nike's op een rij gezet en dit is dan onze aanwinst van onze vakantie...
helemaal goed dus.
we gebruiiken de dag goed om alles op te ruimen, de huisdieren weer thuis t ehalen en even bij te praten met familie.
Rond half 9 vallen echt mijn ogen compleet dicht en kan ik ze niet meer open houden en besluit ik naar bed te gaan.
mijn ouders volgen al snel daarna.
ik slaap die nacht 14 uur, en wordt heerlijk uitgerust wakker, maar heb tot nu toe nog steeds last van een jetlag, namelijk dat ik rond 6 uur pas vast in slaap val.
mams heeft er vanaf de eerste nacht al last van, namelijk die valt wel in slaap, maar word tom 4 uur wakker en is dan weer rond 8 uur 's ochtends doodmoe, maar jaaa.
paps gaat gewoon heel laat naar bed en komt laat zijn bed uit, maar ook dat is nu afgelopen want hij moet ook wweer aan het werk.
het was een waanzinnige vakantie en nu tijdens al deze sneeuw denk ik alweer met heimwee terug aan florida, aan de waanzinnige tijd die we daar hebben gehad. hoe enorm we hebben genoten en alle prachtige dingen die we hebben meegemaakt.
het was fantastisch!! voor mij komt er zeker nog een keer een herhaling, maar wel weer over een paar jaar pas. paps en mams weten het nog niet.
iedereen heel erg bedankt voor het meelezen, het reageren en de lieve berichtjes!
we hebben ook van jullie reacties enorm genoten en hopen dat jullie van onze verhalen hebben genoten.
wie weet ooit nog eens tot ziens, in florida of waar dan ook?
voor voorlopige de laatste keer
liefs rebeccca
