Yeah we zijn er!

Eindelijk eindelijk, het eerste berichtje van amerikaanse bodem. Moet nog erg wennen aan dat hier overal breeduit gratis internet te verkrijgen is en schrijf daarom ook mijn eerste berichtje hier uit de hotelkamer van Howard Johnson. Daarover straks meer.
De ochtend begon vanmorgen al erg vroeg. Aangezien ik al de hele week last van zenuwen heb en daarom erg onrustig sliep, was dat vannacht natuurlijk niet anders. Lag er rond kwart voor 12 in, sliep rond 1 uur, van de spanning en enthousiasme en was om 4 uur alweer klaar wakker. Ook van de positieve spanning. Rond kwart voor 5 er toch maar uit gegaan en de hele familie was eigenlijk al wakker. Juanita, vriendin van ons, zou rond kwart voor zesssen bij ons zijn en was dan ook keurig op tijd, rond half zessen. Alle koffers bij haar ingeladen en op weg zijn wij naar Schiphol. Komt er alleen zo'n slimmerik achter dat we de laptop zijn vergeten, ojee paniek, want de geheugenkaart van de videocamera heeft toch echt maar plek voor 2 uuur film en we verwachten meeer te filmen. Toch maar weer terug dan, gelukkig waren we nog voor breukelen en konden we daar keren naar utrecht.
Dom dom dom, en daardoor de wegen 2 keer vanmorgen gezien, gelukkig geen tijdsstress, want we waren ruimschoots op tijd weggegaan. Onze vlucht vertrok om half 10 en we waren uiteindelijk om  6.50 op schiphol. Daar aangekomen een nieuwe verrassing, want wat is er veel verandert. zijn we net gewend aan etickets, moeten we nu weer helemaal zelf inchecken, en wordt er als klap op de vuurpijl ook 3 keer dubbele info gevraagd, die we vantevoren ook al moesten doorgeven. Maar dankzij een klein beetje hulp van de KLM mevrouw en vooral veel lezen en uitproberen, lukte ook dit. We kregen er warempel zelfs de boarding passen uit voor naar Orlando ;-D  Wat we na deze handige methode wel erg jammer vonden was dat je nu weer in de rij moest staan om je koffers in te checken. helaas geen bagaga drop off point. Dan gaan we de douane in bij schiphol en komen we in het europese gedeelte, omdat we via dublin vliegen. Rebecca alweer balen, want oh nee, geen starbucks. Maar vrees niet, na een omweg en wat zoeken, vinden we een starbucks vlak bij de gate
en dat was dan ook genieten:

Heerlijk, daar kwamen we echt even alle drie van bij. Lang leve de starbucks!
Toen het tijd was om te boarden, liep onze aer lingus vlucht wel iets vertraging op vanwege het te laat beginnen, maar kwamen we zonder stress aan in Dublin. Wat een mega airport is dit ook!!! Veel gemopper van de oudjes onder ons, dat ze zover moesten lopen om vervolgens het hele roteind weer terug te moeten lopen.
Na hier 2 uur rondgebracht te hebben, op zoek naar iets te eten, zijn we uiteindelijk maa rbij de burger king uitgekomen.

Toen was het zover. De boarding voor het grote vliegtuig begon.
Wat een belevenis blijven we het vinden, het vliegen op zich en dan ook zo'n groot vliegtuig.
Heel machtig. Vooral omdat we hier in Dublin geen slurf hebben gezien, maar ouderwets met een trappetje mochten instappen. En daardoor kon in de joekel van een motor even goed op de foto zetten

De vlucht zelf was niet heel erg bijzonder. De service vonden wij minder van aer lingus, komen weinig langs met drankjes, maar was op zich nog steeds wel goed. Zijn alleen meer gewend van andere airlines. wel een ontzettend uitgebreid en leuk personal entertainment systeem. Hebben hier echt van genoten. Heb 3 redelijk recente flims kunnen kijken. Ook heeft paps de spelletjes ontdekt en moeders heeft voornamelijk met de ogen dicht gelegen en gelezen. De tijd kroop voorbij, maar toen kwam dan het lang verwachte moment, we landen op Orlando airport. Trouwe lezers weten inmiddels dat paps net is gestopt met roken en daardoor enorm gestressd is. Nou je wil hem echt even niet meegemaakt hebben!!! Pfoe.. het kwam er toch wel heel dichtbij of we waren zonder hem verder gegaan. Maar ja wat wil je, met 3 mensen met een enorm slaapgebrek, toch nog heel veel spanning, en dan 1 persoon die zijn verslaving moet missen? Eigenlijk niet zo vreemd.
Op MCO was het wel echt een parade hoor. Eerst door de paspoortcontrole waar je het hemd van het lijf wordt gevraagd, vingerafdrukken van je worden gemaakt en een irisscan (overigens niet esta formulier hoeven laten zien, en alleen blauwe customs formulier hoeven invullen), vervolgens haal je de koffers op, , geef je ze 10 stappen later weer af, ga je door de handbagage controle, en moet je zelfs je schoenen uit, omdat ze bang zijn dat er iets piept................? daarna ga je met de monorail naar het hoofdgebouw en daar mag je dan eindelijk je bagage weer opnieuw ophalen. Echt een mallemolen. Maar wel heel grappig om mee te maken, alhoewel we dat op dat moment niet vonden.
Daarna zijn we op zoek gegaan naar de autoverhuurder. Dollar was snel gevonden, nu nog de garage, hier lieten we de expresspass zien en de reservering en kregen we een mooie grote, ford escape mee, donkerblauw. Foto's volgen morgen.
Dan is het verhaal nog niet klaar, want als we alles in deze mega auto gestopt hebben, begint het avontuur pas echt, want moeten we namelijk de weg vinden naar het hotel, naar aanleiding van een routebeschrijving van google maps....... Dit lukte dus niet................ hahahahhaha
En wat krijg je dan in de auto, met 3 zeer vermoeide mensen, 1 rookverslaafde die net een week gestopt is en ook nog iemand die pissed off is dat het haar niet lukt, idd jaaa oorlog. Maar we hebbben ons nog redelijk netjes gehouden. We zijn een behoorlijke tijd aan het zoeken geweest, ergens een verkeerde afslag gepakt, omdat dit anders dan op het papiertje aangegeven stond. Gelukkig kwamen we ergens een bord kissimmee tegen, ttoen we in de middle of nowhere kwamen en konden we dit volgen. Stonden we nog voor een volgend probleem, want hier zijn namelijk behoorlijk wat tolwegen en laten wij nu net het ongeluk hebben dat we bij een onbemand tolwegstation komen. Aangezien er een hoge boete op doorrijden staat, kon ik quarters wisselen bij de auto achter ons en konden we ook deze kleine tegenslag weer positief omdraaien. We draaien de 192 op en rijden daar tegen een Target aan (een megasupermarkt, maar dan met allerlei producten , soort van makro, alleen geen groothandel) en de auto wordt prompt aan de kant gezet om een tom tom te kopen. Deze stond al op het lijstje, wat we waren van plan om te halen. Vaders was op dat moment zo gestressed dat er niet meer met hem te praten viel om nog verder in de Target te lopen. dus alleen de tom tom gehaald, en de andere producten lachten moeders en mij echt toe, maar vaders was onverbiddelijk. Eerst naar het hotel. Met miep in de auto verloopt het allemaal probleemloos, op het enige minpunt na dat ze telkens zegt welke baan aan te houden, en komen we rond 19.15 orlando time in het howard johnson inn en suites lakefront aan. Het hotel was goedkoop, is maar voor een nacht en ziet er keurig, maar wat verouderd uit. De kamer is schoon en daar gaat het me om, en zoals ik al zei is internet gratis en vinden we dat zeker een plusppunt. Morgen zal ik nog wat foto's plaatsen van het hotel.
na het inchecken even de kamer geinspecteerd, bagage neergezet en zijn we snel wat gaan eten bij cici's pizza. Niet het beste eten, maar even voedzaam voldoende voor vandaag. Daarna in wat giftshops geweest en kon ik het toch niet laten om wat scrapspullen voor disney aan te kopen. Het is hier allemaal erg goedkoop!!!
Tot zover het verslag van vandaag/. Het is plaatselijk tijd hier 22.20 in nederland 4.20 en dat betekent dat ik al meer dna 24 uur op ben. Pa en ma slapen al en ik ga ze vergezellen.
Morgen ook opnieuw een volle dag tegemoet, maar kan nu al zeggen, we genieten inmiddels nu al en het is echt opnieuw weer een dream coming true!!!
groetjes rebecca