goodbye sunshine, hello rain

Goedemorgen allemaal,

Dit stukje tik ik maar even in word, zodat ik het straks sneller online kan zetten, want helaas helaaas er is voorlopig nog geen wifi in het huis waar we nu zitten.

Dus het voorlopig even zoeken waar ik mijn verhaaltjes online kan zetten.Gelukkig hebben we een heleboel starbucks en macdonalds in de buurt dus komt dat wel goed, want daar is wel wifi aanwezig en ook in het welcome home center waar we gisteren hebben ingecheckt.

Enfin, black Friday, gisteren begon voor mij vrij vroeg, want paps gaat zeevissen!!! Hij praat er al maanden over en toen we gisteren dan ook uiteindelijk een plekje vonden waar dit kon hebben we geen moment getwijfeld, wij niet, paps wel want tja das wel een spannend avontuur om in je eentje te beleven.

Zoals jullie gelezen hadden lagen we er pas tegen 2 uur in, maar hij was er uit zijn eigen alweer om 6 uur uit, spannend!!! En kwam mij om 7 uur wakker maken, zodat ik hem kon wegbrengen.

Aangekomen in de haven zag ik een behoorlijk kleine boot en dacht ik echt van: gaat hij hiermee ver op zee met 10 man met hem??? Maar ja dat gebeurde. Paps afgezet en hem een behouden vaart gewenst (zoiets zeg je toch? Hahahaha) en na grapjes gemaakt te hebben met de vissers ben ik weer terug naar het hotel gegaan.

Hier heb ik het blog van thanksgiving afgemaakt, want daar was ik gisteren natuurlijk te moe voor en heb ik lekker gesurfd even online om op de hoogte te blijven van het nieuws, weer ende andere blogs.

Om 8 uur werd mams ook goed wakker en zijn we samen gaan ontbijten. Heerlijk! Lekker zelf een wafel gemaakt, wat een luxe. Maar wat een machtige dingen zijn dit zeg.

Na het ontbijt nog even op de kamer gezeten en toen om 9 uur alle koffers naar beneden gesjouwd, de auto ingericht en uitgecheckt. Ook mijn complimenten naar de mensen van het hotel gemaakt voor de service en de faciliteiten van hier.

En toen op weg! Want wij gaan tijdens de afwezigheid van paps een dolfijnen tocht doen op een grote rivierboot. In dezelfde haven als paps aangekomen is het rustig en zijn we ruim op tijd dus lopen we wat rond. Om 10 uuur gaat de boot vertrekken en we mogen dan om 10 voor 10 aan boort. Het is een enorme rivierboot en er passen denk ik wel 100 man op, maar kort voor vertrek zijn we nog maar met zijn achten? Ok dan prive tourtje. Op het laatste nippertje komen er nog wat mensen aangerend en brengen zij het totaal op 16. Nog steeds niet erg veel op zo’n megaboot en we hebben dan ook alle ruimte. Het is fiks bewolkt, maar toch weer rond de 28 graden al! Maar op de boot is het toch wel behoorlijk fris met al die wind.We varen behoorlijk langzaam de wateren door en hebben prachtig zicht op grote huizen en de haven van naples.

We kijken onze ogen uit en maken flink wat foto’s Ook van elkaar.hahahaha

Maar na een half uur krijg ik toch wel een beetje het gevoel van waar zijn die dolfijnen nu?

Hij blijft op de rivier (tis eigenlijk een kanaal want het is zout water en is in verbinding met de zee. En vaart langzaam tussen 2 kusten in. Hier had ik me toch wel iets anders bij voorgesteld…..

Ha, na een uur varen we eindelijk een stukje open zee op……………….. voor 2 minuten. En dan varen we weer terug. De zee was ruw en dolfijnen waren niet te spotten…. Helaas helaas.

Begrijp me niet verkeerd het was een prachtige tocht, ook langs de mangroves van het 10 thousand island gebied, maar we hadden toch echt gehoopt op meer spectacel en verwacht op zee te gaan.  Mams had geen verwachtingen en die heeft enorm genoten. Ik vond het wel leuk, maar had me er echt meer bij vooorgesteld vooral omdat we de dolfijnen gisteren al in grote getalen bij de pier hadden gezien.

Gelukkig laat zich op de terugweg, als allle camera’s zijn opgeborgen!, een dolfijn zijn kunstjes zijn vlakbij de kust in het kanaal. Nog net de laatste sprong heb ik vastgelegd.

De tocht was toch geslaagd.

Aangekomen in de haven is het behoorlijk open getrokken en hebben we nog 45 minuten voor paps terug komt. We besluiten naar het strand en de pier te gaan omdat mams daar gisteren niet is geweest en ik haar toch ook wil laten genieten van het moois wat daar te zien is.

Daar aangekomen worden we niet teleurgesteld. Volop dolfijnen, die we nu ook leuk kunnen filmen, en zelfs een moeder met jong.

De foto’s hiervan zijn niet zoo heel spectaculair, want we hebben gewoon voornamelijk even genoten.

Naast een visserman zijn we lekker aan het rondkijken en plotseling heeft de visser beet, een fikse vis. Hij haalt hem naar boven, en hap, daar kwam de dolfijn. Recht onder ons, helaas voor de dolfijn en geluk voor de visserman greep de dolfijn mis. Vervolgens komt hij nog een keer onder ons weer naar boven, en kunnen we hem heeel goed bewonderen. Prachtig dit dier te zien! Zo in het wild.

Er is volop actie op de pier want naast de ruim 10 dolfijnen die vandaag in het water te zien zijn, wordt er 5 minuten later een haai uit het water gevist.

Het was een kleintje, maar toch even leuk om op de foto te zetten. Kijk dit is nu de reden waarom ik niet al te ver de zee in wil!

De tijd schiet al op en we willen nog schelpen zoeken op het strand, want dat is mams nieuwe favoriete tijdsverdrijf.

Zo gezegd zo gedaan, we lopen een flink stuk langs het strand en vinden allerlei mooie schelpen. Het is een stuk rustiger dan gisteren en daardoor vinden we een hoop langs de rand. Zelfs krabbetjes. Wat leuk om dit echt te zien.

Na 20 minuten is het echt wel welletjes, want paps staat al op ons te wachten… en die wil vast ook zijn vissermansverhalen kwijt.

Snel naar de auto waar ik eigenlijk nog te laat aankwam voor de meter. Gelukkig geen bon.

Na 10 minuutjes komen we bij paps aan en gaan we even tin city in om wat eten en een klein souvenirtje te kopen. Hij heeft wel grote verhalen, 9 vissen gevangen. Allemaal rond een halve meter. Maar helaas geen foto’s. Hij heeft enorm genoten, maar vond het erg jammer dat hij niet het aas eraan mocht doen en ook de vissen er niet zelf af mocht halen. Een ervaring rijker en zeker voor herhaling vatbaar.

Na een lunch stappen we dan in de auto om naar Orlando te rijden.

Miep ingesteld en ze geeft 3,5 uur aan dat het duurt. Valt nog mee vinden we. Op weg komen we er achter dat we weg opnieuw vrij eentonig is en weinig uitzichten bied. Halverwege komt het ook nog eens met bakken uit de lucht en paps is het zat om te rijden en geeft het stuur door naar zijn dochter.

Daar rijden we dan, door fikse regen, met 2 slapende mensen in de auto. Hahahaha, dus dan maar fiks hard de radio aan en zelf proberen wakker te blijven.

De rit verloopt voorspoedig en we komen rond 5 uur in Orlando aan. Staan eerst nog bij het verkeerde welcome home center, maar 5 minuten verderop is dan de juiste.

Hier krijgen we een instructie hoe we naar het huis moeten rijden wat op het terrein van club cortile ligt. Het is niet ver ongeveer 15 minuten en we rijden langs dezelfde weg waar we de eerste nacht hebben verbleven. Hier staan volop allerlei winkels, malls, gift shops en restaurants van allerlei soorten en maten.

Al snel geraken we bij club cortile en rijden we het terrein op via een hek waar een alarmcode op zit.

Daar aangekomen komen we bij een mega huis aan! Gewoon een rijtjeshuis als hier op dit complex er vele staan, maar wat een enorme ruimte!

Beneden hebben we een hele grote keuken en woonkamer met al een gedekte eettafel en een terras. Ook bevind zich hier een washok met droger en een afgezonderde wc.

Als we de trap op lopen is het helemaal top. We komen terecht in een hal met 3 slaapkamers en een badkamer aan de hal. 1 met 2 1persoonsbedden, 1 met een tweepersoonsbed en 1 met een 6 persoonsbed, hahahaha echt kingsize opnieuw. En het prachtige aan deze slaapkamer is dat het een eigen badkamer met een mega bad heeft en ook nog eens een inloopkast! Geweldig gewoon.

Na genoten te hebben en alles uitgepakt besluiten we nog even op pad te gaan voor boodschappen. Er wordt overlegd of we vanavond lekker thuis willen eten of uit eten willen, maar de dames willen ook nog shoppen. Dus wordt het vanavond even de mac, want het is al half 7 en paps is echt enorm moe. Eerst even boodschappen doen en daar wordt flink wat in huis gehaald. Ook op zoek naar zalf voor Rebecca want die zit helemaal onder de zonneuitslag. Hopelijk helpt dit spul….

Inmiddels is het half 8 dat we naar de mac rijden en daarna hebben we eigenlijk nog weinig zin om eerst paps terug te brengen in het huis en er dan weer op uit te gaan. Paps strijkt een hand over zijn hart en geeft ons 1 uur om even te shoppen. We gaan naar Jo-anns. Een hele grote hobbywinkel waar rebecca nog meer scrapspullen kan kopen. Wow wat hebben ze hier veel en op de meeste stickers en papier zit 40 % korting. Dus dat is leuk kopen. Toch nog een behoorlijk bedrag hier uitgegeven, maar heb dan ook wel ontzettend veel stickers om in scrapalbums te gaan gebruiken.

Daarna nog even rondgekeken bij de andere 2 winkels hier op deze strip, maar dat is niet zo heel veel. Moe en voldaan besluiten we om 9 uur om naar huis te gaan.

Jajaja huis kunnen we nu zeggen, want zo voelt het dan ook.

Daar aangekomen duik ik lekker in bad en paps ligt al te slapen (half 10).

Nog even de foto’s en filmpjes uitzoeken en dan besluit ik toch ook om er een eind aan te breien.

Morgen komt dat blog wel weer en gaan we wel zien waar het schip strandt hahahaha.

Dus zoals jullie gelezen hebben geen wifi hier. Ga er wel vandaag achteraan, maar heb geen flauw idee of dat gaat lukken en of dat hier ook mogelijk is.

Anders wordt het iedere dag zoeken en aangezien we een druk programma hebben ben ik benieuwd hoe dit er van gaat komen.

Ik houd jullie op de hoogte, maar check de site gewoon regelmatig en jullie zien vanzelf of er iets nieuws opzit.

Ga proberen wel dagelijks te updaten omdat ik het zelf ontzettend leuk vind onze avonturen op papier te zetten.

Gelukkig gelukkig, wifi Is op het complex bij het hoofdgebouw gevonden, dus lekker makkelijk gewoon weer bloggen!

Heel erg bedankt voor de reacties en tot morgen!

Liefs rebecca